#4: Elke dag

Posted on Posted in Column

Over enkele dagen loopt mijn rotatie verslavingspsychiatrie ten einde. Tijd om de eindelijk vertrouwde gezichten weer vaarwel te zeggen en op een nieuwe afdeling helemaal van nul te beginnen, maar ook tijd om terug te blikken en te overzien welke lessen van de voorbije maanden ik zeker moet onthouden doorheen de rest van mijn carrière. Uiteraard heb ik een boel bijgeleerd over de diagnostiek en behandeling van een verslavingsproblematiek, dat lijkt me niet meer dan logisch. Maar ik krijg hoe langer hoe meer de indruk dat het primaire doel van een rotatie verslavingspsychiatrie nog elders ligt.

Verslaving is niet sexy. Voor de gemiddelde buitenstaander heeft psychiatrie sowieso al weinig sex-appeal en is middelenafhankelijk ook nog eens het lelijke eendje van de al-niet-zo-knappe-maar wel-heel-lieve vriendengroep. Verslaving heeft niet de eerste indruk van de psychose, niet de slaagkansen van de specifieke fobieën, niet de sympathie van de depressie. Verslaving is heel weinig glamoureus. Je ziet mensen kansen krijgen en die steeds weer vergooien, van ontkenning naar isolatie naar herval naar herval naar herval. Je ziet mensen die perfect functioneren op je afdeling, maar 500 meter buiten het ziekenhuis een café tegenkomen en als een hoopje dronken ellende terugkeren. Weer een faalervaring meer. 

Wat ik zo verrijkend vind aan werken in de verslavingspychiatrie is hoe ‘normaal’ mijn patiënten zijn. Die man met zijn alcoholproblematiek is ook de grote grapjas op kantoor en fleurt daar ieders dag op. Die vrouw met haar verslaving aan kalmeermiddelen is ook de lieve moeder die altijd voor iedereen in de weer is en op consultatie vraagt hoe het met míj gaat in plaats van andersom. Afhankelijkheid is een ziekte waar je gedeeltelijk genetisch tot voorbeschikt bent. Als je ze eenmaal hebt opgelopen geraak je ze nooit meer kwijt, maar de mate waarin ze je leven bepaalt ligt in jouw handen. Voor iemand met een verslaving is elke dag een nieuwe strijd om niet te gebruiken, of ze nu enkele dagen of al verschillende jaren clean zijn. Als psychiater probeer ik hen daar in te steunen, als mens heb ik vooral heel veel respect voor hun gevecht.

Shana

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *